Impressie van de boekpresentatie

Met op de achterwand de vlag 100 jaar Waardeiland hebben tijdens een sfeervolle en geanimeerde avond op donderdag 24 september zo’n 110 personen de presentatie van het boek Waardeiland 100 Jaar bijgewoond en bij die gelegenheid een exemplaar in ontvangst genomen.

Tijdens de eerste bijeenkomst is het eerste exemplaar van het boek overhandigd aan de burgemeester van Leiden, de heer H.J.J. Lenferink. Hij ontving het uit handen van Roy Soeters, de initiatiefnemer voor het boek en voorzitter van Vereniging Waardeiland.

Daaraan voorafgaande heeft hij de vlag gehesen in een mini-vlaggenmast. Zou de presentatie in april hebben plaats gevonden dan zou hem immers gevraagd zijn de vlag te hijsen in de vlaggenmast aan het begin van de Laan der Verenigde Naties.

In zijn welkomstwoord benadrukte Roy Soeters het grote belang en unieke karakter van dit 160 pagina’s tellende en rijkelijk geïllustreerde boek. Niet eerder is zoveel informatie over zo’n lang tijdsbestek en over zoveel verschillende aspecten van het eiland in één publicatie gebundeld. Voor alle bewoners een ‘must’. Tijdens de voorbereiding bleek ook dat heel veel Leidenaren een band met het eiland hebben.

Frans van Wel is de schrijver van het boek. Hij neemt de aanwezigen mee op een denkbeeldige reis langs het Waardeiland, het Rijn-Schiekanaal en de luchtschachten van de Velzertunnel naar het Nederlands Paviljoen op de Wereldtentoonstelling in Montreal in 1967, om vervolgens onder het Waardeiland uit te komen bij een 90 meter diep in de grond geheide buis. Vervolgens neemt hij hen mee voor een excursie over het eiland, vanaf de start van de bouw tot en met het opnieuw asfalteren van de hoofdstraten. De reis is een aaneenrijging van onderwerpen in het boek. De toehoorders reageren enthousiast en prijzen vormgeving, uitstraling en inhoud van het boek.

Het boek behandelt met name de geschiedenis van het Waardeiland vanaf de opening van het Rijn-Schiekanaal in 1919. Aandacht krijgen de baggerstalen, de tuinderijen en de meer en minder bekende scheepswerven en industrie, zoals Scheepswerf Gebr. Boot, Glazuurfabriek Kanton, de Grofsmederij en Kunsthars verwerkend Bedrijf Tilliard. Roeivereniging Asopos had zijn botenloods in de eerste jaren van zijn bestaan op het eiland.

Een groot deel van het boek is gewijd aan de bestemming tot woongebied, de projectontwikkeling met de verschillende bouwfasen en de vele verwikkelingen die dit heeft opgeroepen. Het etiket goudkust was niet positief bedoeld en tijdens de verschillende bouwfasen was het echt niet allemaal goud dat blonk.

Zo’n 30 jaar na de aanleg wordt het tijd voor groot onderhoud, zoals het opnieuw asfalteren en herbestraten van wegen, het vervangen van de beschoeiing en het rooien en vervangen van bomen. Verkeersveiligheid, bodemgesteldheid, de groenvoorzieningen en de tijdens de bouw gekraakte woningen, dit en nog veel meer is in het boek opgenomen.

In zijn dankwoord wijst de heer Lenferink op de positieve ontwikkeling dat steeds meer wijken aandacht besteden aan hun geschiedenis. Dit boek is hiervan een prima voorbeeld. Hij gaat ook in op de spanning die er destijds was tussen gemeente en projectontwikkelaar Nieman Holding: de gemeente voerde in dit geval niet zelf de regie van de ontwikkeling van de wijk. Bij een wandeling over het eiland is hem opgevallen hoe bijzonder aanleg en uitstraling zijn. Dit riep bij hem de vraag op of deze wijk op termijn niet de status van beschermd stadsgezicht zou verdienen.

Daarna is er een tweede bijeenkomst - met opnieuw welkomstwoord en rondreis - voor andere sponsoren en donateurs en degenen die inhoudelijk hebben bijgedragen aan het boek. Tijdens het derde deel van de avond komen veel leden een exemplaar van hun boek ophalen. Het bestuur ziet terug op een goed georganiseerde en geslaagde avond.